Al voor het ontstaan van de ruimtevaart was er sprake van zoiets als een voornemen naar Mars te reizen. Er waren -en zijn- geen echte rationele gronden voor en toch duikt het iedere keer weer op, al meer dan 100 jaar . Het is natuurlijk een jongensdroom (ook de mijne ) en een schilderij meer dan waard. Op de leestafel de portretten van o.a. Giovanni Schiaparelli, de 'ontdekker' van de kanalen op Mars, van de astronoom Percival Lowell, die zijn leven wijdde aan een studie ervan en van H.G. Wells, de schrijver van War of the Worlds (boosaardige aliens van Mars vallen aan). De ruimtesonde Mariner 4 onthulde in de vroege jaren 60 dat de waarneming van de kanalen berustte op gezichtsbedrog en dat die in het geheel niet bestonden. Ook aanwezig: het ruimte-hondje Laika, de eerste astronaut.

Het commentaar van Galerie De Lieve Hemel:

Hoe groot zou het verschil zijn met wat u ziet op het schilderij en wat door het hoofd speelt van de schilder. U moet namelijk beseffen dat een idee in een split second ontstaat, dat het uitwerken vervolgens weken tot maanden duurt, maar dat de loop van de gedachten van de schilder onstuitbaar doorgaat. Wat kan leiden tot aanpassingen, maar ook tot nieuwe schilderijen. Maar dat Erik van der Esch zich met groot plezier overgeeft aan zijn eigen grilligheden spat van dit schilderij af.